Chrzest

Chrzest jest pierwszym sakramentem, w którym przez polanie wodą i wymówienie słów, człowiek otrzymuje wiele łask: odpuszczenie grzechu pierworodnego, narodzenie do nowego życia, przez które człowiek staje się dzieckiem Bożym, świątynią Ducha Świętego i włączony do wspólnoty Kościoła.

Sakrament ten ustanowił Chrystus i powierzył, wraz z Ewangelią, swojemu Kościołowi, gdy polecił apostołom: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”.

Przygotowanie do świadomego udziału w obrzędzie jest sprawą dużej wagi. Ma ono odbywać się przez pouczenie i wspólną modlitwę. Celowi temu mają służyć odpowiednie książki, pisma, a zwłaszcza katechezy przeznaczone dla rodzin.

W czasie obrzędu chrztu świętego rodzice trzymają dziecko i publicznie proszą o chrzest. Kreślą znak krzyża na czole dziecka: wyrzekają się szatana i składają wyznanie wiary, trzymają zapaloną świecę i otrzymują specjalne błogosławieństwo.

Rodzice chrzestni są przedstawicielami zarówno rodziny ochrzczonego, jak i Kościoła, naszej matki. Podczas liturgii chrzcielnej chrzestni wyznają wiarę we własnym imieniu oraz przyjmują na siebie współodpowiedzialność za chrześcijańskie wychowanie dziecka, zwłaszcza w przypadku, gdy dziecko utraci jedno lub oboje rodziców. Z tego względu chrzestnymi mogą być:

1.  Osoby wierzące i praktykujące (przystępujące do sakramentów świętych i uczęszczające na katechizację). A zatem nie są dopuszczane do pełnienia tej funkcji osoby, które żyją w niesakramentalnych związkach małżeńskich oraz młodzież, która nie uczęszcza na lekcje religii.

2.  Osoby odznaczające się wystarczającą dojrzałością, tzn. ukończony 16. rok życia i po przyjęciu sakramentu bierzmowania.

Symbolika znaków chrzcielnych

Woda – jest głównym znakiem chrztu świętego. Została przygotowana przez Boga w momencie stworzenia świata

Woda chrzcielna przypomina:

  • wody potopu, które zniszczyły grzeszną ludzkość.
  • wody Morza Czerwonego, które uratowały z niewoli Naród Wybrany.
  • chrzest Jezusa w Jordanie.
  • wodę, która wypłynęła z przebitego boku Chrystusa.

Znak krzyża – w czasie obrzędów chrztu kapłan, rodzice i chrzestni znaczą krzyżem (kciukiem prawej dłoni) czoło dziecka. Znak krzyża jest wyznaniem wiary w Trójcę Świętą. Znak ten oznacza również, że dziecko należy do Jezusa, który ofiaruje mu teraz swoją pomoc i łaskę, by stawiło czoło wszystkim trudom życia i pokonało je.

Biała szata – sens tego znaku wyjaśniają słowa kapłana: „N. stałeś się nowym stworzeniem i przyoblekłeś się w Chrystusa, dlatego otrzymujesz białą szatę. Niech twoi bliscy słowem i przykładem pomagają ci zachować godność dziecka Bożego nieskalaną aż po życie wieczne”.

Ta szata jest znakiem niewinności, czystości i nowego życia. Należy ją zachować na pamiątkę.

Świeca – symbolizuje Chrystusa – Światłość świata. Świecę tę zapala się od świecy, zwanej paschałem. Tak jak ogień paschału jest przekazywany świecy, tak życie Chrystusa zostaje przekazane Waszemu dziecku. Płomień świecy symbolizuje więc płomień wiary. Świeca chrzcielna może być wykorzystywana w dalszym życiu dziecka, w czasie rocznicy chrztu świętego, do I Komunii świętej a także w czasie święta Matki Bożej Gromnicznej.